(Güzel ve Çirkin İsimler)
"Sizler Kıyamet Günü isimlerinizle ve babalarınızın isimleriyle çağırılacaksınız; öyleyse isimlerinizi güzel yapın."
(Ebu Davud / KS, 113)
"Allah’ın en ziyade sevdiği isimler Abdullah ve Abdurrahman’dır." (Allah’ın Kulu, Rahman’ın Kulu)
(Müslim, Ebu Davud, Tirmizi / KS, 114)
"Peygamberlerin isimleriyle isimlenin. Allah’ın çok sevdiği isimler Abdullah ve Abdurrahman’dır. En sadık (ismi manasına uyumlu) olanları da Haris (Çalışıp Kazanan manasında; hırs gösteren, açgözlü, cimri manasında değil) ve Hemmam (İsteyen, İrade Eden) isimleridir. En çirkinleri de Harb (Savaş) ve Mürre (Acı) isimleridir."
(Ebu Davud, Nesai / KS, 115)
"Allah katında en düşük isim Melikü’l-emlak (Mülklerin Maliki) ismidir. Allah’tan başka Malik yoktur."
(Buhari, Müslim, Ebu Davud, Tirmizi / KS, 116)
"Kıyamet Günü, Allah’ın en ziyade kızacağı en kötü kimse, adı Melikü’l-emlak (Bütün Mülklerin Sahibi) olan kimsedir. Allah’tan başka Malik yoktur."
(Müslim / KS, 117)
Bilgi: Alimler "Melikül-emlak" ismiyle benzer anlamlar taşıyan Şehinşah, Şahanşah (Şahlar Şahı), Ahkamul-hakimin (Hakimler Hakimi), Sultanus-selatin (Sultanlar Sultanı), Emirül-ümera (Emirler Emiri), Kadıl-kudat (Kadılar Kadısı), Hakimul-hükkam (Hakimler Hakimi) gibi isimleri de uygun görmemişlerdir.
Hz. Cabir (r.a.) anlatıyor: "Hz. Peygamber (s.a.v.) Ya’la, Bereket, Eflah (Kurtuluş), Yesar (Zenginlik, Varlık; Sol, Sol Taraf), Nafi (Olumsuz Kılan, Nefyeden veya Faydalı, Yararlı) ve benzeri isimlerin kullanılmasını yasaklamayı arzu etmişti. Sonra Onun bu mevzuda sükut ettiğini gördüm. Sonra da yasaklamadan vefat etti."
Ebu Davud’un rivayetinde şu ziyade mevcuttur: "...Zira kişi "Bereket burada mı?" diye sorar da "Hayır yok!" diye cevap verirler."
(Müslim, Ebu Davud / KS, 118)
Yahya İbnu Sa’id (r.a.) anlatıyor:
Hz. Peygamber (s.a.v.) bol sütlü bir deve hakkında: "Bunu kim sağacak?" diye sordu. Bir adam ayağa kalkmıştı ki Hz. Peygamber (s.a.v.);
"İsmin ne?" dedi. Adam:
"Mürre (Acı)!" deyince, ona:
"Otur!" dedi. Hz. Peygamber (s.a.v.) tekrar:
"Bunu kim sağıverecek?" diye sordu.
Bir başkası ayağa kalktı, "Ben sağacağım" diyecekti. Hz. Peygamber (s.a.v.) ona da:
"İsmin nedir?" diye sordu. Adam:
"Harb!" diye cevap verdi. Ona da "Otur." dedi. Resulullah (s.a.v.):
"Bu deveyi kim bize sağıverecek?" diye sormaya devam etti. Bir adam daha kalktı. Ona da ismini sordu.
"Ya’iş (Yaşıyor!)" cevabını alınca ona:
"Sen sağ." diyerek müsaade etti."
(Muvatta / KS, 120)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder